W dniach 5-7 listopada cała wspólnota seminaryjna wybrała się na pielgrzymi szlak, aby nawiedzić miejsca związane z życiem nowych polskich błogosławionych: Kard. Stefana Wyszyńskiego i Matki Elżbiety Róży Czackiej. W piątkowe popołudnie wyruszyliśmy w kierunku Warszawy. Tam zatrzymaliśmy się z Metropolitalnym Wyższym Seminarium Duchownym. W sobotę odwiedziliśmy Zuzelę – miejscowość urodzin Stefana Wyszyńskiego oraz Andrzejewo – miejsce związane z młodością przyszłego kapłana i biskupa. W Andrzejewie znajduje się grób Julianny Wyszyńskiej, matki błogosławionego. Tego samego dnia udaliśmy się jeszcze do Archikatedry Warszawskiej, aby modlić się przy sarkofagu Prymasa Tysiąclecia. W niedzielę dotarliśmy też do grobu bł. Ks. Jerzego Popiełuszki, duszpasterza Solidarności, po czym pojechaliśmy do podwarszawskich Lasek. W ośrodku dla niewidomych mogliśmy niejako „dotknąć” świętości bł. Elżbiety Róży Czackiej, założycielki dzieła. W Laskach splotły się drogi Prymasa Tysiąclecia i Matki Czackiej. Ks. Stefan Wyszyński spędził bowiem w ośrodku kilka lat wojennej zawieruchy. Przesłanie bł. Elżbiety Czackiej nie ogranicza się jedynie do dzieł charytatywnych. Podkreślała ona bardzo często, że oprócz niepełnosprawności związanej ze ślepotą oczu, jeszcze gorsza jest ślepota duchowa, która zamyka człowieka na życie wieczne.
Droga życiowa Matki Czackiej i Prymasa Tysiąclecia, ich codzienny trud w służbie Bogu, ludziom i Polsce, od lat inspiruje wiele osób do pracy nad sobą i wzrastania w świętości. Dziękujemy Bogu, że również na naszej drodze postawił tych niezwykłych błogosławionych. Są oni dla nas przykładem jak realizować powołanie do świętości każdego dnia. (kl. M.P)
